ÇFARË NDODHI KUR NXËNËSIT SHKUAN NË SHKOLLË GJATË PANDEMISË SË VITIT 1918?
Kjo nuk është hera e parë që liderët botërorë kanë luftuar me dilemën nëse do t’i mbajnë shkollat të hapura në një pandemi.
Gjatë pandemisë së gripit në vitin 1918, edhe pse bota ishte një vend shumë i ndryshëm, diskutimi ishte po aq i nxehtë, shkruan CNN, transmeton Insajderi.
Kjo pandemi vrau rreth 5 milionë njerëz në të gjithë botën, përfshirë 675,000 amerikanë, para se të mbaronte.
Ndërsa shumica e qyteteve mbyllnin shkollat e tyre, tre vendosën t’i mbajnë ato të hapura – New York, Chicago dhe New Haven, sipas historianëve.
Vendimet e zyrtarëve shëndetësorë në ato qytete bazoheshin kryesisht në hipotezën e zyrtarëve të shëndetit publik se studentët ishin më të sigurt dhe më mirë në shkollë.
NewYork kishte pothuajse 1 milion fëmijë shkollorë në vitin 1918 dhe rreth 75% e tyre jetuan në banesa, në kushte të mbushura me njerëz, shpesh jo-sanitare, sipas një artikulli të vitit 2010 në Raportet e Shëndetit Publik.
Studentët nuk u lejuan të mblidheshin jashtë shkollës dhe iu desh të raportonin menjëherë te mësuesi i tyre. Mësuesit kontrolluan studentët për çdo shenjë të gripit, dhe studentët që kishin simptoma izoloheshin.
Nëse studentët kishin ethe, dikush nga departamenti i shëndetësisë do t’i dërgonte ata në shtëpi, dhe zyrtari i shëndetësisë do të gjykonte nëse kushtet ishin të përshtatshme për “izolim dhe kujdes”, sipas Raporteve të Shëndetit Publik. Nëse jo, ata u dërguan në një spital.
Argumenti në Chicago-s për të lënë shkollat e hapura për 500,000 studentët e tij ishte i njëjtë: shkollat e hapura do t’i mbanin fëmijët jashtë rrugëve dhe larg të rriturve të infektuar, arsyetimi shkoi.
Hulumtimet treguan se qytetet që zbatuan karantinën dhe izolimin, mbylljet e shkollave dhe ndalimet në tubime publike ishin në një gjendje më të mirë.
/Insajderi.com
